Toneelscholenfestival probeert een plek te zijn waar afstuderende theatermakers, de culturele sector en een breed publiek elkaar ontmoeten rond het afstudeerwerk van de vier Vlaamse toneelscholen. Het is een plek waar alle afstuderende makers en spelers van de vier Vlaamse toneelscholen de kans krijgen om, zonder selectieprocedure, hun werk te laten zien, waardoor ook het experimentelere werk, zonder censuur, een plek krijgt. Niet concurreren maar verbinden, dat is ons doel.

Het Toneelscholenfestival werd opgericht door Daphné Termote, Colette Goossens, Tristan Feyten, Dagmar Dierick, Ellen Sterckx, Ferre Vuye en Stan Martens.

Dit jaar wordt het Toneelscholenfestival georganiseerd door een nieuw team van studenten van de verschillende toneelscholen.

KERNTEAM CONTACTGEGEVENS
toneelscholenfestival.twk@gmail.com

ONZE VISIE

Vier toneelscholen verspreid over Vlaanderen en Brussel sturen collectief op hetzelfde moment een groep jonge mensen de wijde wereld in en we moeten elkaar dan maar leren kennen als we dan al eens samen in een project belanden. Onze levenslange marathon begint en eerder dan elkaar al lopend tegen het lijf lopen, te druk bezig met eigen carrières en alle andere zaken die het werkende leven tekenen, willen wij eerst even samen in de startblokken gaan staan. Die staan op die weg allemaal verspreid, de een heeft doorheen hun opleiding al een paar kilometers ervan afgelopen, de ander maakt de eerste stappen, maar laat het een symbolische start zijn. We nemen allemaal samen adem, kijken eens links en rechts, zetten ons (terug) klaar en START! Het Toneelscholenfestival wil voor dit symbolische moment staan. Hiermee willen we ook tonen dat het geen race is, maar ieder hun eigen parcour en omdat dat soms eenzaam kan zijn is een gevoel van samenhorigheid ook gewoon fijn.

Zie het Toneelscholenfestival als een feestelijke opening van onze carrières waarvoor wij zelf de uitnodiging willen versturen naar de sector en het publiek. Door dit allemaal samen te doen blijft het feest niet enkel een metafoor, maar kunnen we allemaal samen op dezelfde plek na een dag spelen/kijken napraten, iets drinken en, jawel, feesten.

Ook is het Toneelscholenfestival niet enkel mooi en symbolisch. Dat we het samen doen is meer de rode draad doorheen het festival dan het doel. Het tastbare nut van dit festival is dat wij, als startende theatermakers / acteurs / performers / kleinkunstenaars / schrijvers… dit allemaal zelf doen. De vaardigheden die het vergt om dit festival te organiseren zijn heel reële eisen die de buitenwereld aan ons stelt: een subsidiedossier schrijven, een vzw aanmaken, locaties contacteren, voorstellingen promoten, bepaalde mensen bereiken… We willen niet wachten tot we het eens vanuit een onderdanige positie kunnen meevolgen, we duiken er zelf in omdat we dit willen kunnen, want vanuit ons vak horen we het maar al te vaak: je weet pas wat werkt als je op de vloer gaat.

Wat we weglaten uit de verdere professionele festivalcontext is de selectieprocedure, want bij Het Toneelscholenfestival mag iedere afstuderende van de vier theaterscholen in Vlaanderen en Brussel, die zich mee wil engageren om het festival te realiseren, hun werk hier tonen.

Elke opleiding waarvan wij werk tonen onderwerpt kandidaat-studenten aan een strenge toelatingsproef en veel van die opleidingen maken doorheen de loopbaan van de student ook nog een selectie van wie wel of niet mag doorgaan. Het Toneelscholenfestival maakt geen selectie vanuit de bedenking dat de strenge selectieprocedure een zekere kwaliteitsstandaard zou moeten garanderen.

Dit festival is ons handgeschreven visitekaartje aan de sector die we hebben geschreven omdat het handig, motiverend, mooi en leuk is.